“Muziek heeft mij van jongs af aan al geboeid en ik wilde dolgraag een muziekinstrument bespelen. Samen met mijn oudere zus ging ik op 9-jarige leeftijd naar pianoles maar dat was niet zo’n succes omdat mijn handen simpelweg nog te klein waren volgens mijn pianoleraar. Een “toeter” bespelen (ik doelde op de trompet!) leek mij fantastisch en mijn ouders werden getipt om dit via een muziekvereniging te gaan regelen”.
Dat werd de fanfare in zijn woonplaats van toen, het Drentse plaatsje Borger. Maar ach, men had genoeg trompettisten, maar een saxofonist was nog zeker nodig! Zo kwam Michiel als 10-jarig jochie voor het eerst in aanraking met een sopraansaxofoon, een toeter met wel veel kleppen. Door de lessen van de dirigent ging hij vooruit waardoor de trompet al snel was vergeten. Michiel maakte nog een uitstapje naar de klarinet omdat de fanfare verder ging als harmonie. Maar rond zijn 16e hing Michiel de klarinet aan de wilgen en kwam de altsax in zijn leven.
Zoals velen die in de bigband spelen, was de muziekstijl van een harmonie of fanfare niet helemaal zijn ding. Michiel hield meer van het genre jazzmuziek. En zo kwam Michiel bij de jeugdbigband van Coevorden. De altsax werd ingeruild voor een tenorsaxofoon want daar was behoefte aan.
Na zijn studie en verhuizing naar Deventer voor zijn eerste baan, sloot Michiel zich aan bij de Hanzestadband én het Deventer Jazz Orkest. Het werd te veel, twee bands, Hanzestadband moest wijken voor DJO en Michiel combineerde dat met Saxofoonkwartet Kleppermanswerk”. Door de komst van zijn gezin heeft Michiel ook DJO gedag gezegd.
In 2011 werd Michiel gevraagd zich aan te sluiten bij de Hanzestadband als 2e tenorsaxofonist. “Daar hoefde ik niet lang over na te denken want ik was er zeker weer aan toe om actief muziek te gaan maken. De band had in de loop der jaren bijna compleet nieuwe gezichten gekregen. Nog altijd speel ik met plezier bij de Hanzestadband!”